วันอังคารที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2553
วันพฤหัสบดีที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2553
กรองวจีเรียงถ้อยร้อยความรัก
บรรจงถักคำหวานผ่านอักษร
แทน“มาลามะลิ”สวย…ด้วยบทกลอน
กราบ “มารดร” ด้วยรักมั่น “กตัญญุตา”
หากค้นหาความรักจากทุกภพ
หลอมบรรจบเป็นรักที่มากค่า
“รักของแม่” แม้ล้านคำพร่ำพรรณนา
มิอาจหาเปรยเปรียบเทียบทดแทน
ลูกกี่คน… “แม่” เลี้ยง-รัก…ไม่พัก-ผ่อน
ถึงเดือดร้อน…เหนื่อยยากลำบากแสน
ให้ลูกอิ่ม…แม้อัตคัดจนขาดแคลน
จะแร้นแค้น…ซูบเพียงกาย…รักไม่จาง
ชีวิตลูกที่ดำเนินเดินถูกต้อง
เพราะแม่ประคับประคองไม่เหินห่าง
ยามลูกเดินหลงทิศ…ผิดเส้นทาง
แม่คือเทียนส่องสว่าง…กลางดวงใจ
แม่จ๋า…แม่พร่ำสอน…คือพรประเสริฐ
เป็น “พร” เลิศผ่องพิสุทธิ์ดุจแก้วใส
ด้วยไม่มีเคลือบแคลงแฝงเภทภัย
ลูกจดจำ…รำลึกไว้…ใช้เตือนตน
กรองวจีเรียงถ้อยร้อยความรัก
บรรจงถักเป็น"สร้อยคำ"…ที่งามล้น
สื่ออักษรกลอน “รัก” จากกมล
บูชา “แม่”…”หญิงยอดคน”…หนึ่งในใจ
วันอังคารที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2553
หน้าที่ของมนุษย์
การช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์
เป็นหน้าที่โดยตรงของมนุษย์
แม้เราไม่รู้จักที่จะช่วยเหลือผู้อื่น
สักวันหนึ่ง ไม่เราก็คนที่เรารัก
ต้องตกทุกข์ได้ยากโดยไร้ผู้คนสนใจ
การช่วยเหลือคือการช่วยให้เพื่อนมนุษย์
ดำรงชีพอยู่ได้โดยปรกติสุข
ภายใต้กิจกรรม ที่เขากระทำอยู่
จะโดยสมัครใจ หรือโดยจำเป็นก็ตาม
การช่วยเหลือผู้อื่นนั้น
ต้องทำในสิ่งที่เขาพอใจ
และไม่เกินจำเป็นสำหรับเขา
ไม่ใช่ทำในสิ่งที่เราพอใจ และคิดว่ามันน่าทำ
การช่วยเหลือที่ดีที่สุด
ก็คือการช่วยให้เขาช่วยตัวเองได้ด้วยดี
เป็นหน้าที่โดยตรงของมนุษย์
แม้เราไม่รู้จักที่จะช่วยเหลือผู้อื่น
สักวันหนึ่ง ไม่เราก็คนที่เรารัก
ต้องตกทุกข์ได้ยากโดยไร้ผู้คนสนใจ
การช่วยเหลือคือการช่วยให้เพื่อนมนุษย์
ดำรงชีพอยู่ได้โดยปรกติสุข
ภายใต้กิจกรรม ที่เขากระทำอยู่
จะโดยสมัครใจ หรือโดยจำเป็นก็ตาม
การช่วยเหลือผู้อื่นนั้น
ต้องทำในสิ่งที่เขาพอใจ
และไม่เกินจำเป็นสำหรับเขา
ไม่ใช่ทำในสิ่งที่เราพอใจ และคิดว่ามันน่าทำ
การช่วยเหลือที่ดีที่สุด
ก็คือการช่วยให้เขาช่วยตัวเองได้ด้วยดี
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)